Rallis biecht op: "Ik hield de tatoeage een maand lang verborgen"

 "Net nadat ik mijn eerste contract had ondertekend bij SC Heerenveen. Ik kon ‘m mooi zelf betalen. Mijn vader had er geen problemen mee. Mijn moeder vond het geen goed idee, maar liet de keuze aan mij", vertelt hij tegenover ELF Voetbal.

"Net nadat ik mijn eerste contract had ondertekend bij SC Heerenveen. Ik kon ‘m mooi zelf betalen. Mijn vader had er geen problemen mee. Mijn moeder vond het geen goed idee, maar liet de keuze aan mij."

De tattoo op zijn hand was de eerste, maar zeker niet de laatste. Familie is namelijk een rode draad in het leven van Rallis. “Ze hebben mij altijd gesteund. Zonder die steun was ik nu waarschijnlijk geen profvoetballer geweest. Mijn ouders brachten me in mijn eerste volledige jaar bij sc Heerenveen elke dag vanuit onze woonplaats Zwolle en haalden me na de training of wedstrijd weer op. Ze zorgden ervoor dat ik niets tekortkwam. Nog altijd komen ze bijna elke wedstrijd kijken. Voor mij voldoende redenen voor deze tatoeage."

Ook op zijn linkerarm draagt Rallis een belangrijk symbool: het getal 26. "Het geluksgetal van de familie. Op de tweede is mijn oudste zus Kimberly geboren, op de zesde mijn zus Danay en ik op de 26ste (maart, red.)." Toch bleef deze tatoeage aanvankelijk even geheim. “Ik hield de tatoeage een maand lang verborgen uit angst voor reacties van mijn ouders. Ik was nog zeventien. Toen ik ‘m uiteindelijk liet zien, vond mijn moeder het niet supererg. Toen ik eenmaal achttien jaar was, ben ik losgegaan met tatoeages, haha.”