Natafelen met Redmer | Net binnen de marges van een wedstrijd tegen Ajax

Ingeklemd tussen twee hangerige dochters lag ik op de bank te wachten op het spervuur aan sport dat onvermijdelijk op me afgevuurd zou worden. Ik had met ze kunnen gaan wandelen het bos. Dat doen gezinnen, zie ik wel eens op instagram of Facebook. Maar op een dag dat Ajax - Heerenveen op het programma staat én er er een overload aan fantastisch wielrennen op de tv is, voel ik mij niet te groot om mijn kinderen af te schepen met een iPad en een zakje Nibb-its.

Het was weer ouderwets genieten in de VARena. De nederlaag was kansloos, maar niets eens zo zeer pijnlijk. Een ingecalculeerde slachtpartij raakt je uiteindelijk toch minder dan een volstrekt onverwachte vernedering. Op de een of andere manier komen we zelden goed voor de dag in Amsterdam en dat deden we dit keer ook niet. Er was een nieuw tactisch plan uitgewerkt dat niet werkte. Of het bood niet voldoende bescherming. Kan ook. Hoe dan ook: kansloos.

Is dat erg? Nee, hoor. Het is natuurlijk jammer, maar we moeten niet gaan doen alsof we een het Ajax any given sunday echt heel lastig kunnen maken. Is dat jammer? Ja, natuurlijk. Want op een hele goede dag kunnen wij het iedereen lastig maken. Of er in ieder geval een spannender en leuker potje van maken. Zat dat er dan niet in? Stiekempjes toch wel. Er was echt ruimte om te counteren en rond de goal van Veerman had de wedstrijd ook een beetje onze kant op kunnen hellen. Had gekund. Gebeurde niet.

Op het moment dat we dachten mee te kunnen doen, deden we onszelf de das om met een stomme tegengoal. Misschien wel de stomste van de vijf. Nee, we blonken niet bepaald uit in verdedigende intelligentie en afstoppende dodelijkheid. En dan valt er van Ajax niet te winnen. En daar kunnen we allemaal wel mee leven, lijkt me.

Op deze Dag Der Duizend Sporten had ik meer last van keuzestress en doorligplekken dan van de nederlaag tegen Ajax. De bij elkaar gefietste successen in Vlaanderen en Italië namen het laatste beetje voetbalpijn wel weg. Volgende week weer een week.

Tien keer mis:

1. Leo Driessen, sowieso al niet mijn favoriet, noemde het uitshirt 'een uit commerciële beweegredenen ontstaan stuk somberheid'. Die snapt er niets van. Maar dat wisten we al.

2. Zo’n vroege achterstand doet toch weer een beetje denken aan die armetierige voorbereiding. Toen hielp het niet, nu hielp het ook niet bepaald.

3. Absoluut een bespottelijke penalty. Weer één. Frappant dat het wel weer Floranus gebeurt. Dat is ook niet voor het eerst. Maar kan iemand mij vertellen hoe hij zijn arm dan had moeten houden? Of waarom er drie maanden vergaderd moest worden over de situatie?

4. Nou, na vijfendertig minuten kon de televisie wel definitief uit. Ok, uit is misschien wat overdreven... Ik vestigde mijn aandacht gewoon steeds iets vaker en steeds iets langer op de beeldschermen waarop gefietst werd.

5. Op het moment dat je terug in de wedstrijd kunt komen moet je even geen domme penalty veroorzaken. Kongolo deed dat wel. Een onvrijwillige omhelzing in de zestien bij een corner is wel het allerlaatste dat je moet doen.

6. Bij dat laatste doelpunt van Ajax zaten er ongeveer negen seconden tussen onze vrije trap op de helft van de tegenstander en het moment dat Anthony de bal over de doellijn schilderde. Daar ging echt zó veel fout.

7. Er was stiekem een nieuwe tactiek bedacht waarmee Ajax verrast, overdonderd en verslagen zou gaan worden. Uiteindelijk werden wij te vaak verrast, overdonderde Ajax ons en werden wij kansloos verslagen. Mission not accomplished.

8. Veel te veel en veel te simpele tegendoelpunten. Dan kun je goede bedoelingen hebben wat je wilt, maar dan ga je nevernooit een wedstrijd winnen.

9. Jemig, zo’n VAR. Ik ga niet als een klein kind zitten piepen over dat dat gedrocht Ajax altijd voortrekt en zo. Dat is gewoon niet helemaal waar. Maar wij hadden hem zeker niet mee en een wachttijd van een paar minuten tussendoor is voor helemaal niemand leuk. Onding.

10. Corona in de tent: paniek! Wie het was of waren, weten we niet. Maakt ook al niet meer uit, want de testen bleken vals positief te zijn. Storing in het testlab. En eigenlijk baart dat mij meer zorgen dan een feitelijke besmetting...

Tien keer raak:

1. Om maar tot de tien positieve punten te geraken, introduceer ik ze hier bij punt 1. Ik ben bang dat ik er anders niet voldoende kan bedenken. Mochten er te veel suftruttige clichés tussen staan: sorry!

2. Verliezen van Ajax mag. Geen probleem. Of nou ja, wel een probleem, maar het kan gebeuren.

3. Liever één keer dik aan de kont krijgen dan een paar keer lullig verliezen.

4. Joepie, weer een debutant! Benjamin Nygren mocht oneervol meedoen in een al verloren potje. Dat klinkt niet echt heel tof, maar ik gok dat hij er zelf wel blij mee is.

5. De totale vernedering bleef gelukkig uit. Dat is raar om te zeggen als je met 5-1 verliest, maar ergens denk ik dat het nog net binnen de reguliere marges van een wedstrijd tegen Ajax ligt. Hier kijkt Nederland niet van op.

6. Er zijn natuurlijk al meer dan genoeg grappen gemaakt over het dekken op anderhalve meter in coronatijd. Maar ik moest er wel even om gniffelen. En dus maak ik ‘m zelf ook maar enigszins door er hier aan te refereren. Bovendien is het natuurlijk hartstikke maatschappelijk verantwoord van Floranus en consorten.

7. Van Hecke stapte een paar keer prima door op het middenveld. Erik ten Hag zou het penetreren noemen. Ik niet. Maar hij was er wel, onze Jan Petter van Hecke.

8. Henk Veerman zei na afloop dat een nederlaag tegen Ajax echt niet het einde van de wereld was. En dat klopt. Volkomen.

9. Even een klein kansje breken voor Van Bergen. Ik verwacht altijd meer van hem dan ik van hem zie. Misschien is mijn verwachtingspatroon gewoon wel irreëel. Dat sluit ik niet uit. Tegen Ajax vond ik hem lekker dreigend en lukten er acties die anders nog wel eens niet zo heel goed lukken.

10. Toen de stofwolken van dit voetbalweekend opgetrokken waren, bleken we nog steeds keurig mee te doen in de top. Zesde, met net zo veel voorsprong op de nummer zeven als de achterstand op de nummer één.

Redmer Wijnsma