COLUMN | Championship Manager 2011

Ergens in het begin van 2001 liep ik over de Vismarkt in Groningen. Ik was een student met geld en was me aan het oriënteren op een voor die tijd zeer vooruitstrevende honderd hertz breedbeeldtelevisie. Ik draaide een hoek om en liep tegen een blonde kerel aan die net als ik besloot de binnenbocht de handigste route te vinden.

“I’m sorry”, kwam er breed lachend uit. Ik kreeg een tik op de schouders na en hij liep door een elektronicawinkel in. Voordat ik goed en wel doorhad wat er gebeurde en wie het was, was het alweer voorbij. Pas na een seconde of tien maakte mijn hart een huppelsprongetje. Datzelfde gevoel als wanneer je in de auto zit en pas na een minuut beseft dat je ontkomen bent aan een ongeluk. Een adrenalinestootje.

Ik was Marcus Allbäck tegengekomen. Mijn vleesgeworden held uit Championship Manager. Bij ieder team waar ik pretendeerde een goede coach te zijn kocht ik hem. Standaard het eerste wat ik deed: Allbäck kopen. Dat het een topspits was, wist ik dus al. Finishing: 19. Ik kocht hem al jaren. En nu had hij mij een schouderduw gegeven.

Mijn wereld had al op de kop gestaan toen ik hoorde dat Allbäck voor Heerenveen getekend had. Hij had bij mij al een streepje voor nog voordat hij tegen een bal getrapt had. En hij heeft in die anderhalf jaar alleen maar meer streepjes voorsprong op de rest genomen. Wat mij betreft is Allbäck de meest complete spits die ooit in Heerenveen gespeeld heeft.

In mijn glorieuze tijd als Championship Manager zorgde Allbäck altijd voor de goals. De overige goals werden gemaakt door Kennedy Bakircioglu en Mika Väyrynen. De gouden driehoek van Heerenveen. Kennedy is nooit gekomen en als ik hem af en toe bij Ajax zie spelen is dat maar goed ook.

Mika Väyrynen kwam wel. Twee keer zelfs. Hij is voor mij op het moment de meest begaafde speler bij Heerenveen. Ik heb hem gemist de afgelopen maanden en om onbegrijpelijke redenen heb ik hem de afgelopen weken nog steeds moeten missen. Hij was niet fit genoeg. Kolder. Het middenveld had de afgelopen weken twintig procent beter gedraaid met een veertig procent mindere Väyrynen. Je bent een meerwaarde of je bent het niet.

Mika Väyrynen en Marcus Allbäck zijn mijn twee favoriete spelers van de afgelopen jaren. Daar kan geen Afonso Alves, Klaas-Jan Huntelaar of Abgar Barsom tegenop. Mika en Marcus waren op verschillende manieren bepalend en samen zijn ze de perfecte voetballer. Mannen met gogme, zoals ons aller Louis dat zou zeggen. Spelintelligentie en de techniek daar iets mee te doen.

Na de winterstop wil Mika weer gaan vlammen. Dat zal ook wel gebeuren, al ben ik bang dat we tot volgend seizoen moeten wachten tot hij weer zijn geniale zelf is. Maar bewijzen hoeft hij zichzelf niet meer. Dat geldt niet voor onze trainer. Zijn contract zit erop aan het eind van dit seizoen. Misschien een mooi klusje voor de huidige assistent-bondscoach van Zweden?

Redmer Wijnsma