COLUMN | Grutte Pier en Lytse Nemanja

We hebben een probleem en het is geen klein probleem. Nou ja, het is wel een klein probleem, maar ook een groot probleem. Het is eigenlijk een groot probleem met een klein probleem. En dat probleem is Nemanja Mihajlovic. Hoe krijgen we die kleine groot?

Als liefhebber van vleugelspelers zit ik al ruim anderhalf jaar met smart te wachten op de doorbraak van Mihajlovic. Hij werd met veel bombarie gehaald, met zwarte koffers vol ongenummerde bankbiljetten betaald en onder begeleiding van sluipschutters naar Friesland gebracht. En toen werd alles oorverdovend stil. Op een enkel licht hoopgevend poefje na.

Hij begon zo lekker. Met die rare kopgoal tegen Heracles. Doorstuiterende mazzel en een welgemikt Wim Kieftje zorgden voor een late gelijkmaker en het ontstaan van de hoop op een nieuwe groeibriljant. De logische opvolger van Sam Larsson. Maar zo ging het allemaal niet. En zo is het nog steeds niet. Wat er nog van die Mihajlovic over is, is het weemoedige gezicht dat weer eens negentig minuten lang vanaf de bank moet toekijken hoe zijn teamgenoten er niet heel veel meer van bakken dan hij zou kunnen. En dat kan anders. Dat moet anders.

Voor we het weten zitten we weer met een type als Ebiede opgescheept, die uit sociale wanhoop en volslagen wereldvreemdheid zijn hond de buurt liet terroriseren. Of een Abdelkarim Kissi die zijn maandelijkse salaris liet uitkeren in statiegeld bij de dichtstbijzijnde slijter. Of gewoon een type als Santi Kolk of Jeroen Lumu, die zich maatschappelijk verheven leken te voelen boven het provinciale plebs.

Goede voetballers die om wat voor reden dan ook niet bij ons konden aarden. Noem ze maar op: Antonio Correia, Abgar Barsom, Henry Unwuzuruike, Shay Facey of Szabolcs Varga. En nu Mihajlovic? Toch leek het onlangs helemaal goed te komen. Hij werd van zijn kwelgeest Arber Zeneli verlost. Die had hem tot vervelens toe uit de basis gehouden en werd daarvoor als financiële beloning voor zowel club als Arber zelf naar Frankrijk gedeporteerd.

De Servische weg leek vrij en de definitieve doorbraak leek in aantocht. En toen was daar ineens ene Dennis J., baantjespikker van beroep. Dennis Johnsen, de verloren gewaande zoon en voor zijn overstap naar Ajax nog Noorse kroonprins van het Friese vleugelgilde, werd teruggehaald om het ogenschijnlijk gapende gat op links te vullen. Zijn flitsende invalbeurt tegen Vitesse liet zien dat wij, iedereen behalve Nemanja Mihajlovic, ons geen zorgen hoeven te maken over de invulling van de linksbuitenpositie.

De kans bestaat natuurlijk dat de technische staf Mihajlovic letterlijk over het hoofd gezien heeft bij de herindeling van de basiself. Dat kan. Of hij heeft binnen de club fratsen uitgehaald en poetsen gebakken die niet door de beugel kunnen. Maar daar lijkt hij me ook niet echt het type voor. Aannemelijker is dat er nog steeds niet alomtegenwoordig vertrouwen in de Serviër is. En dat moet een reden hebben. Of meerdere.

Ik denk, en dat kan bijna alleen maar juist zijn, dat Nemanja Mihajlovic zich hier nog niet zo lekker voelt. Gedropt in een lukrake polder, een verre groene buitenwijk van de Randstad, waar geen zak te beleven is. Wij weten dat dat niet per sé helemaal waar is, maar zo zal het voor hem toch zeker voelen. Dus ik heb een aantal zaken voor hem bedacht en ben nu nog op zoek naar mensen die dat met mij en hem uit willen voeren.

We moeten hem zich helemaal thuis laten voelen. Totaal. En dan niet door een stuk Servië naar hier te halen, maar door een stukje Friesland in hem te stoppen waardoor hij wil vechten voor het Friese volk en vaderland. Is er bijvoorbeeld iemand die hem in open praam en Dokkumer klederdracht kan rondvaren over de Elfstedenroute? Of wil er iemand naast hem zitten als tolk/vertaler bij het Iepenloftspul? 

Er zijn vast ook talloze knappe paardenmeisjes die Nemanja op een Fries paard dat Bente heet vijftienhondertwintig keer een rondje om het standbeeld van Grutte Pier in Kimswerd willen laten draven. En er moet iemand te vinden zijn die onder het genot van een Beerenburgje en een stukje Riper Krite een middag met Mihajlovic de weilanden in wil om al fierljeppend kievitseieren te zoeken. Kroatisch spreken is een pré, geen vereiste.

Ik zal hem, omdat ik toevallig toch leraar ben, en passant de belangrijkste dingetjes over Nederland en het Nederlands bijbrengen. Dat is handig, want dan kan hij in de voertaal een beetje meekletsen in het spelershome en in de kleedkamer. Als het eens over de Gouden Eeuw of dividendbelasting gaat of zo. Of over de finale van Heel Holland Bakt. Altijd handig. 

Laten we alles voor Nemanja gaan doen om hem er bovenop te helpen. Waar bovenop dan ook. Laten we maar beginnen met een middagje Sanjesfertier in Zwaagwesteinde. Leuk voor de kleintjes en daar zijn vast ook voldoende begeleiders voor te vinden. Het is misschien zelfs een goed idee om er gezellige moetsje-en-groetsje aan te koppelen. Lijkt mij leuk. Ik ga erheen en iedereen is welkom. Behalve Dennis Johnsen. Maar die kan toch niet, want die staat dan waarschijnlijk linksbuiten.

Redmer Wijnsma