Natafelen met Redmer | Een ingecalculeerde en logische nederlaag

Van alle ‘topwedstrijden’ is die tegen Ajax mijn minst favoriete. Misschien komt het omdat wedstrijden tegen de Amsterdammers door heel Nederland altijd louter en alleen vanuit Ajaxoogpunt bekeken worden. Misschien is het omdat we er in Amsterdam over het algemeen verdrietig weinig van bakken.

Dat Ajax de grootste club van Nederland is, is ontegenzeggelijk waar. Maar op de een of andere manier roept dat in Friesland een minderwaardigheidscomplex op en spelen we daar altijd als een stelletje kuise koorknaapjes. En zo behalen we met voor ons tegennatuurlijk voetbal een voor inmiddels natuurlijke uitslag.

Uiteindelijk verliezen we dan met vier tegen één. Hoewel mijn gevoel dat geflatteerd vond, was het gezien de kansenverhouding een volledig logische uitlag. Dat we lang in de race bleven voor een puntje was wonderbaarlijker dan de uitslag an sich. Dat puntje heeft er namelijk nooit echt ingezeten.

Maar laten we niet te paniekerig doen. Deze nederlaag was ingecalculeerd en logisch. Wie op meer hoopte of rekende is een optimist. Wie deze nederlaag al aan zag komen is daarmee niet per sé een negatieveling.

Voor beide types wel tien puntjes.

Tien keer mis:

1. Hoewel alle spotlights op Mathijs de Ligt gericht waren, konden we hem verdedigend toch nergens ontdekken en mocht hij met vier haarwortels raakschampen.

2. Ik weet niet wat er precies gezegd is in de kleedkamers in de rust, maar het was duidelijk dat het Ajax ten goede kwam en Heerenveen er een stuk matiger van ging voetballen.

3. Zo’n tweede goal van Ajax zegt alles over de hele wedstrijd, maar eigenlijk over het hele seizoen: uitverdedigen is een drama met toeval als belangrijkste factor.

4. Er werden opbouwend veel te veel verkeerde keuzes gemaakt, waardoor het kansloos werd om voetballend echt een duit in het zakje te doen.

5. Nog zeven wedstrijden afzien en dan zit het seizoen er pas op.

6. Niks durven is niks winnen.

7. Niks winnen is niks aan.

8. We beginnen ons nu toch wel redelijk te settelen in het befaamde rechterrijtje. Dat is en blijft toch Heerenveenonwaardig.

9. De manier waarop Van de Beek de leegtes van de verdediging doorkruiste zal hem verbaasd hebben. Donny was een roepende in de woestijn. Alleen Ziyech hoorde hem. Goal.

10. Ten Hag resette zijn basisopstelling, sleutelde wat aan zijn tactieken, schoof met wat poppetjes en won zo de wedstrijd. Waarom kunnen wij dat niet?

Tien keer raak:

1. In oktober werd Kik Pierie nog redelijk op een hoopje gespeeld door een sterkere en slimmere Klaas-Jan Huntelaar. Een halfjaartje later was dat wel anders. Al lag dat ook wel een beetje aan Huntelaar zelf. Maar die Kik Pierie komt er wel.

2. Prima duels tussen Kluivert en Dumfries. Fel en vaak. Jammer dat de commentator zijn kicksenfetish er de hele tijd bij moest halen.

3. Lekker doelpuntje van Ødegaard. Hij kan het dus wel.

4. Het gebeurde pas op het moment dat het een beetje mocht van Ajax, maar vanaf de zeventigste minuut deden wij voetballend ook een beetje mee. Tot de derde goal van Ajax. Te laat en te weinig.

5. Ook in Amsterdam veel lege stoeltjes. Kunnen we dan nu allemaal begrijpen dat dit een probleem is dat overal speelt en niet alleen bij ons?

6. Het foutje van Woudenberg kwam op een prima moment. Maakte niets uit. Deed niet meer ter zake. Zand erover.

7. Nog zeven wedstrijden hopen en bikkelen en dan zitten de play-offs er misschien nog wel in.

8. Het was lief van Huntelaar en zijn vriendjes om niet iedere kans erin te schieten. Ze kunnen zich altijd nog aanmelden voor het latjetrappen in Zappsport.

9. Stijn Schaars was de enige die ruiterlijk toe durfde te geven dat hij duizelig gespeeld was door Ajax. Niet leuk, wel eerlijk.

10. Er komen nog een paar mooie potjes aan. Als we ons allemaal nou eens niet te druk maken om de ranglijst en de resultaten, dan kunnen we al die potjes lekker onbevangen invliegen. Dan, en alleen dan, kan het echt nog een beetje leuk worden.

Redmer Wijnsma