COLUMN | The elephant in the room

Er is al geruime tijd iets vreemds gaande in het Abe Lenstra Stadion. We weten allemaal dat het er is, maar tegelijkertijd hoor je er niemand over. De Engelsen noemen het the elephant in the room, oftewel: er is een olifant in de kamer (en er is niemand die het er over wil hebben).

Er zijn ook leukere thema's om het over te hebben, maar feitelijk kan het gezien het structurele begrotingstekort van minimaal zes miljoen euro niet anders dan een thema zijn: bezuinigen. Al jaren weten we dat het zo niet verder kan, maar bezuinigen? Ook Cees Roozemond durft er nog altijd niet aan. Zijn voorganger kostte het de kop.

Het begrotingstekort over 2017/18 van 5,8 miljoen euro was namelijk één van de redenen - tezamen met een gebrek aan vertrouwen hoe dit op te lossen - waarom Luuc Eisenga in februari 2019 het veld moest ruimen. "Wij kregen die cijfers in juni. Dan schrik je. Gelukkig konden we compenseren met de verkoop van spelers, maar dat krijg je niet elk jaar", liet algemeen directeur Cees Roozemond destijds weten.

Het volgende seizoen (2018/19) was het begrotingstekort zelfs opgelopen tot 6,1 miljoen euro. De invloed van Roozemond op dat resultaat was natuurlijk nog summier en bovendien moest het salaris van zijn voorganger nog worden doorbetaald. Maar wat Eisenga (terecht) werd verweten, heeft Roozemond anderhalf jaar later ook nog steeds niet uitgevoerd. Op wat plakjes kaas na, dan.

De grote vraag is: waarom niet? Ook Roozemond zag als voorzitter van het Stichtingsbestuur én als RvC-lid dat er iets moest gebeuren aan de kostenkant. Voorganger Eisenga had (ondanks het gebrek aan vertrouwen) ook een bezuinigingsplan liggen (naar verluidt zelfs goedgekeurd door de RvC), maar besloot om onduidelijke reden ook niet in te grijpen. Hem werd een gebrek aan daadkracht verweten.

Bij FC Groningen was die daadkracht er aan het begin van de coronacrisis wél. Elf medewerkers werd de wacht aangezegd en vijf openstaande vacatures werden niet ingevuld. Er was kritiek op het ferme ingrijpen van algemeen directeur Wouter Gudde, maar zoals die dingen gaan is het inmiddels alweer een half jaar geleden en is de nieuwe situatie de nieuwe realiteit voor de Groningers.

De grote vraag is wat Roozemond nog tegenhoudt om zijn bezuinigingsplan in gang te zetten. Want dát er een plan klaarligt, is alleen een publiek geheim. Waarom werd het plan niet aan het begin van de crisis in werking gezet? Is Roozemond wellicht bang om het personeel tegen zich te krijgen? Datzelfde personeel ging tenslotte alleen akkoord met zijn aanstelling na een duidelijke 'nee' over bezuinigingen.

Tegelijkertijd was de coronacrisis de beste aanleiding ooit om wél een bezuinigingsronde door te voeren. Never waste a good crisis is nog zo'n mooie Engelse quote die moeilijk te vertalen valt. Met andere woorden: in iedere crisis zit een kans. Een reden om dingen te doen die je anders niet zou doen. Niemand had het Roozemond kwalijk kunnen nemen als hij had ingegrepen. Nog steeds niet, trouwens.

Hoewel Roozemond op papier de enige statutaire directeur is van SC Heerenveen, hangt zijn baan op dit moment feitelijk alleen af van het presteren van technisch manager Gerry Hamstra en trainer Johnny Jansen. Zolang er op veld gepresteerd blijft worden, weet Roozemond zich verzekerd van een riant salaris. Maar iedereen weet dat succes niet het eeuwige leven heeft.

Marcel Koppers

Foto: FeanOnline