COLUMN | 'En dan nummer 21: Bonaventure.... Baloe!'

Bijna driehonderd competitiewedstrijden op het hoogste niveau , 52 interlands met Ivoorkust, kampioen van Nederland in 1999, winnaar van de UEFA Cup in 2002 en de Franse beker in 2005. Bonaventure Kalou. En hij is nog maar 31 jaar oud.

In combinatie met zijn bescheiden persoonlijkheid geniet Bonaventure van mijn kant een groot aanzien. Maar helaas laten resultaten uit zijn recente verleden in Heerenveen maar weer eens zien waarom voetballers niet met garantiepapieren worden geleverd.

‘Bona’ is bij lange na niet meer de ‘Bona’ die hij was toen hij in 2003 vertrok bij Feyenoord. Ik heb hem in Frankrijk niet gevolgd, maar gezien de statistieken heeft hij het daar ook meer dan aardig gedaan. Dan rest alleen de vraag wat er in die zandbak van Al-Jazeera is gebeurd.

De vergelijking die Ajax-supporters in het verleden maakten met Baloe de Beer komt steeds meer in de buurt van de werkelijkheid. Zijn ‘touch of class’ is er nog altijd maar op het gebied van bewegingssnelheid en draaicirkel is er behoorlijk wat zand in de machine gekomen.

Dat ook Sollied er zo over denkt werd afgelopen zondag wel duidelijk. Terwijl er door blessures en schorsingen in de voorhoede allerlei spelers ontbraken zag Kalou twee ‘broekjes’ begin twintig boven hem worden verkozen. Halverwege de wedstrijd wordt Kalou nog een kans gegund, maar zijn inbreng op de wedstrijd blijft beperkt tot een uitstekende dieptepass op Paolo Henrique.

Lang heb ik gedacht dat het aan zijn trainingsachterstand lag of aan de blessures die zich snel achter elkaar volgden. Een halfjaar later moet ik echter concluderen dat het het probleem niet alleen op fysiek vlak ligt maar meer op het mentale.

Niet dat de Ivoriaan niet meer beschikt over de juiste sportmentaliteit, maar gezien interviews is hij drukker met zijn broertje Salomon in London en zijn vrouw en kinderen in Parijs dan met zijn eigen carrière.

Dan kun je een prachtige Audi Q7 onder je kont hebben, als je je liefhebbenden op respectievelijk 600 en 630 kilomter afstand van je leven dan is het nou eenmaal moeilijker je te focussen. Zeker als je in je achterhoofd weet dat je je in Frankrijk en de Verenigde Arabische Emiraten al hebt binnen gespeeld.

Voor zowel Heerenveen als Kalou is het daarom beter dat beiden na dit seizoen van elkaar gaan scheiden. Simpel gezegd: Een voetballer van het kaliber Kalou (inclusief bijpassend salaris) hoort niet thuis in een dug-out maar op een voetbalveld. Nog een dergelijk seizoen zou volkomen onnodig zijn voor beide partijen.

Marcel Koppers