COLUMN | Cees Roozemond moet Het Plan niet vrezen, maar omarmen

Natuurlijk was het te verwachten dat Riemer van der Velde niet de rest van zijn leven lijdzaam zou toekijken als supporter. Geef hem eens ongelijk. Wij merken dit seizoen allemaal voor de televisie hoe frustrerend dat in slechte tijden is.

Verrassend was wel de manier waarop onze tachtigjarige erevoorzitter zichzelf terug in het middelpunt van de belangstelling bracht. Dat deed de hij in de Sportcast van Omrop Frylân met een passie die bepaald niet zou misstaan op het veld van het Abe Lenstra Stadion.

Het was niet alleen de geestdrift die in deze tijd van zielloos televisievoetbal veel losmaakte onder de supporters, Van der Velde had zijn boodschap ook nog eens buitengewoon slim verpakt, laat dat maar aan hem over. Niet tégen Cees Roozemond en consorten, maar mét elkaar. Vóór sc Heerenveen, tégen de hemeltergende gelatenheid.

‘Ferdomme, litte we dy klup helpe!’

Daarmee bewees een van onze grootste clubiconen de tijdgeest nog altijd feilloos aan te voelen. Doodmoe van de alle bestuurlijke onrust zijn weinig Heerenveen-supporters voorstander van een nieuwe Feanrevolutie: zij doen bij wijze van spreken liever de vingers in de oren en de ogen dicht als het weer eens begint te rommelen.

Daar komt bij dat onze club door het abrupte vertrek van Gerry Hamstra al voor een belangrijk deel stuurloos is geworden. Het is midden in de ernstigste crisis die het Nederlands betaald voetbal ooit heeft geteisterd niet aanlokkelijk om ook de rest van de bemanning overboord te kieperen.

Tegelijkertijd beseft een steeds groter deel van de achterban dat er iets moet gebeuren. Het doemscenario dat Van der Velde schetst – grazende geiten op het hoofdveld van het Abe Lenstra Stadion – mag dan misschien zwaar aangezet klinken, het zelfstandig voortbestaan van sc Heerenveen staat wel degelijk op het spel.

Komen we hier op eigen kracht uit, zoals we al ruim honderd jaar doen, of zijn we straks overgeleverd aan de grillen van een buitenlandse eigenaar? Wat nu als het twee jaar op rij niet lukt om de grote operationele tekorten te dichten met transferopbrengsten? Dan hebben we simpelweg niets meer te kiezen. (Koop dus, ondanks het slechte spel, vooral weer een seizoenkaart, om het in elk geval niet aan ons te laten liggen!)

Dat maakt het aanbod van de erevoorzitter, om véél meer te doen met de grote hoeveelheid kennis, kunde en wellicht ook het geld binnen de verdeeld geraakte Heerenveen-familie, lastig te weigeren. De algemeen directeur doet dat gelukkig ook niet. Althans, hij is bereid om er deze woensdagavond bij hem thuis over te gaan praten met zijn illustere voorganger.

Om ten minste twee redenen wordt dat een bijzonder interessant en ook cruciaal gesprek.

Allereerst vanwege de vraag of Riemer van der Velde werkelijk bereid is te accepteren dat hij niet meer alles voor het zeggen heeft bij sc Heerenveen, hoe vaak hij ook nog altijd gelijk heeft. Presenteert hij zich slechts als het gezicht van een grote groep Heerenveen-coryfeeën die hun club de helpende hand wil reiken? En zijn zij bereid om daarvoor over oud zeer heen te stappen en diepe breuklijnen te lijmen, zoals ‘Heer van Heerenveen’ Bart van der Meer vorig jaar heeft gedaan in zijn nieuwe rol bij hoofdsponsor Ausnutria?

Laten we er nu eens gewoon van uitgaan van wel – hoe mooi zou dat zijn. Dan is het de vraag in hoeverre ook Roozemond bereid is zijn ego opzij te zetten. Neemt hij het aanbod werkelijk serieus, of probeert hij er net als aan het begin van zijn directeurschap met zo min mogelijk gezichtsverlies onderuit te komen?

Dat laatste zou slecht zijn voor zowel de club als zijn eigen positie. De historie wijst uit dat sc Heerenveen vanwege het relatief dunbevolkte achterland alleen succesvol kan zijn in zeldzame periodes van eenheid, opgestuwd door enthousiast geraakte supporters en bedrijven.

Roozemond moet 'Het Plan', wat dat dan ook precies moge inhouden, dus niet vrezen, maar juist omarmen. Het biedt hem de kans om de geschiedenisboeken in te gaan als de Grote Verbinder, de directeur die alles weer samenbracht en daarmee het fundament legde onder een nieuwe glorieperiode, in plaats van de zoveelste in de rij die de vicieuze cirkel niet heeft kunnen doorbreken.

Hielke Biemond